Tagarchief: Meubelmaker

Een meubelmaker moet emotioneel durven zijn!

IMG_6905 kopiëren
Lees het gehele artikel

Youri van Lingen (21), genomineerd voor de Baars & Bloemhoff

Talent Award met zijn wandbureaumeubel ‘Tante Lien’. In de zomer van 2021 studeerde hij af aan het Hout- en Meubileringscollege in Amsterdam. Voor 2022 is hij geselecteerd om naar de Masterly in Milaan te gaan.

Als je een product ontwerpt, tekent en maakt, dan wil je dat de eindgebruiker uiteindelijk jouw liefde en energie ziet. De consument – als deze de eindgebruiker is – moet dat eigenlijk  kunnen begrijpen zonder dat het allemaal oeverloos wordt uitgelegd. Pas als het bloed, zweet en tranen van de ontwerper, architect of meubelmaker waarde hebben, dan raak je de mensen. Natuurlijk gaat het daarbij zeker ook – vanuit het praktische perspectief – om een goede afwerking; die moet altijd op en top zijn. Het oog wil ook wat. Onvoorwaardelijk. Geen enkele concessie is wat mij betreft toegestaan. Kleine foutjes kunnen niet. Ook de dingen die je niet met het blote oog ziet, moeten kloppen.

Kortom, als meubelmaker of ontwerper moet je dus een perfectionist willen zijn.

Maar, we moeten tegelijkertijd met z’n allen ook oppassen dat we niet te veel ‘kunstenaar’ willen zijn. Want linksom of rechtsom: een beetje commercieel denken is nooit een overbodige luxe. Je wilt uiteindelijk ook wat verdienen. Voor niets gaat immers de zon op.

Maar hoe?
In mijn optiek kunnen aspecten als ‘mooie kunstzinnige dingen maken’ en ‘commercieel denken’ namelijk zeker wel naadloos samengaan. Een voorwaarde is dan dat alles wat je maakt gekoppeld kan worden aan een maatschappelijke of persoonlijke context. Dus: als je iets met passie ontwerpt of maakt, kun je dan tegelijkertijd antwoord geven op de vraag of met jouw beoogd eindproduct de uitdagingen of problemen van je eindgebruikers écht zijn opgelost?

Dáár schort het nog wel eens aan. Helaas.

Daar moet je – met je talent – dus wel het verschil in kunnen maken.

En ja, ik kan dat.

De reden?
Ik heb een emotioneel karakter. Door mijn gevoeligheden sta ik dichter bij de mensen en daardoor begrijp ik ze beter. Juist daarom ben ik in staat om vragen te stellen waar klanten initieel niet eens bij stilstonden. Mijn ontwerpen worden daardoor nóg beter, nog mooier én nog functioneler!

Maar ik ben ook een beetje raar. Ik doe het altijd anders dan anderen. Ik noem mezelf daarom vooral ‘creatief vakman’. Een beetje eigenaardig dus. Ook dáár raak je de mensen mee. Men zit niet te wachten op dertien in een dozijn of een grijze muis. Je moet het lef hebben om je eigen stempel op iets te drukken. En dat kan alleen als je een vreemde eend in de bijt wilt zijn.

Daarom mijn oproep, beste meubelmakers, architecten en ontwerpers van Nederland: durf wat meer te spelen met je eigen emoties en ontdek je eigen gevoeligheden. Want, als je die vindt, dan ontdek je dat je je van nature nog meer openstelt in de gesprekken met je klanten.

En ja, daardoor maak je nóg mooiere dingen! 

‘Ik ben een beetje raar. Ik doe het altijd anders dan anderen’

DecoLegno lanceert 1e CO-CREATIE project

BW-week-38-Designers-Lab-Co-creatie
Lees het gehele artikel

Het Designers Lab van DecoLegno is dé plek voor creativiteit, co-creatie en vakmanschap. Hier worden ontwerpers uitgenodigd om met de nieuwste structuren in plaatmateriaal een uniek product of object te ontwerpen, dat vervolgens wordt uitgewerkt met een interieurbouwer of meubelmaker. Creativiteit en vakmanschap gaan hand in hand, binnen de kaders van het materiaal. Voor de eerste editie gaf Juliëtte van der Hulst van DE JUUL Interieurarchitectuur samen met Pascal Koster Interieurbouw vorm aan een bijzonder concept.

Bingewatchen inspireert voor creatief concept

Juliëtte liet zich voor haar ontwerp inspireren door de interieurs uit series als The Crown en Downton Abbey. Ze legt uit: “Het zijn vooral de slaapkamers die tot de verbeelding spreken. Dit zijn volwaardig ingerichte ruimtes met – naast een luxueus bed – ook een comfortabele zithoek, een kamerscherm, een make-uptafel en prachtige tapijten. Echt heel fascinerend en ik besloot daarom voor dit Co-Creatie project van DecoLegno een make-up tafel en een kamerscherm te ontwerpen”.

Plaatmateriaal om door een ringetje te halen

Juliëtte koos ervoor om het kamerscherm uit te voeren in de FC60 Nadir. Deze textuur geeft de beleving van textiel. “Zo’n stof waar je aan denkt bij een Italiaans maatpak”, aldus Juliëtte. “Voor de make-up tafel heb ik verschillende decors in plaatmateriaal met elkaar gecombineerd. De nieuwe collectie Lacca is toegepast in het ladenblok. Het gewolkte decor oogt zacht en de lichte taupe kleur heeft een bijna parelmoerachtige finish. Dit geeft veel sfeer. Met een marmer decor in het blad krijgt de make-up tafel dat ultieme gevoel van luxe”.

Het uiteindelijke resultaat van deze Co-Creatie is officieel gelanceerd in de Metaal Kathedraal in Utrecht. Het ontwerp is de komende maanden te bewonderen in de showroom van DecoLegno in Wormerveer. Plan je bezoek of kijk voor meer informatie over dit Co-Creatie project op DECOLEGNO.NL.

De Pen | Er zijn belangrijkere dingen dan opportunistisch gemak en een lage prijs

Lees het gehele artikel

Alles moet tegenwoordig zo makkelijk en zo goedkoop mogelijk. Dat stuit me tegen de borst. Want,  tegelijkertijd worden er door iedereen wel grote woorden gebruikt om duurzaamheid en circulariteit te promoten. We communiceren elkaar de noodzaak van een gedragsverandering aan. Maar, that’s it. Jammer dus. Veel meer dan dat wordt er helaas niet gedaan. We hebben dan ook nog een hele wereld te winnen en een lange reis te maken.

Overal om ons heen worden er natuurlijke materialen gebruikt, althans, dat denk je. Plaatmateriaal is de norm, en dan met name bepaalde plaatmaterialen die worden verlijmd met stoffen die voor mens en milieu niet al te vriendelijk zijn. Bovendien is de kwaliteit vele malen lager dan het echte werk. Maar ja, alles voor die lage prijs, toch?

Ik vraag me dan ook af: waar is het mis gegaan; waarom hebben natuurlijke materialen zoals hout en hennep, die van nature beter voor het milieu zijn, plaats gemaakt voor deze materialen? Zijn wij als mens zo kritiekloos los van de natuur geslagen, zo gedomesticeerd, dat we het ze het liefst niet meer zien?

Of is het een onbetwistbaar feit dat de branche heeft toegegeven aan deze materialen omdat het makkelijker en goedkoper is, en omdat je hierdoor meer en kostengunstiger kunt produceren. Kan het zijn dat de branche deze materialen te veel heeft gepromoot bij zijn klanten?

Ik vermoed het laatste.

Maar weet u: wij kunnen bepalen wat wel en niet wordt gebruikt; zo simpel kan het zijn!

Als een leverancier niks verkoopt zal die zijn product wijzigen, of ten onder gaan. De kracht zit in het collectief, in het samen ‘Nee’ zeggen. We kunnen andere productiemethoden en materialen eisen van onze producenten.  Wij leven immers in soort van symbiose; zonder hen zijn wij er niet en zonder ons zijn zij er niet.

Maar wanneer houdt het op? Wanneer breekt dat moment aan dat de branche hardop zegt dat er belangrijkere en relevantere dingen zijn dan opportunistisch gemak en een lage prijs. Wanneer zegt u tegen uzelf…  Ik zet mijn eigen commerciële drang om meer geld te verdienen opzij en laat ik eens een stevig standpunt innemen. Want als wij, als branche collectief met materialen werken die een betere en meer duurzame toekomst waarborgen voor onszelf, maar belangrijker nog, voor de generaties na ons, dan kunnen wij tevreden zijn.

Wij zijn dan tevreden met de wetenschap dat onze keuzes een daadwerkelijke bijdrage leveren. En, dat de wereld is gewonnen.

Victor Metzelaar (24)  is ontwerper en meubelmaker bij studio Metzelaar in Amsterdam. In een steeds modernere samenleving probeert hij met zijn ambachtelijke ontwerpen de connectie van mens en natuur te behouden. Geld is niet het allerbelangrijkste.