De Pen | Hoop is de ultieme bron van succes

Wat vreemd toch, hét jaar waar heel wat doelstellingen in het bedrijfsleven op waren afgestemd. Ik hoor het ons nog vaak zeggen; ‘Dát pikken we op in 2020!”

2020, een nieuw decennium waarin we het vorige vól met veelbelovende technologieën afsloten; artificiële intelligentie, 5G, quantum computing, disruptieve start en scale-ups, …  allemaal gingen ze doorbreken vroeg in de 20ies. En kijk ons nu. Geen van die technologieën lijkt momenteel relevant. Moeder natuur is kwaad. Alles rondom ons wordt op pauze gezet, overheden nemen op één nacht tijd ongeziene beslissingen waar ze vroeger jaren over praatten zonder tot een overeenkomst te komen. Het is ongezien.

Als bedrijfsleider is mijn voornaamste taak om de zorg voor onze klant (de alfa van ons bedrijf) en het welzijn van onze 300 medewerkers (onze omega) in balans te houden. Dat heeft me al slapeloze nachten gebracht en ik ben er zeker van dat velen van jullie ondernemers die overwegingen ook hebben moeten maken tijdens de afgelopen maanden. 2020 is tevens het jaar dat de geschiedenisboeken in zal gaan als het jaar dat onze gezondheid (het belangrijkste dat er is) én onze vrijheid in balans moesten gebracht worden.

Een bijzonder moeilijke evenwichtsoefening; we kunnen niet meer ongeremd bij goede vrienden en naaste familie over de vloer komen, teamsporten en andere hobby’s uitvoeren met kameraden, samen genieten van een goed glas of een heerlijk gerecht op restaurant. We kunnen niet op reis waar we willen en het bezoeken van een pittig concert of een innemend toneelstuk, zit er voorlopig niet in. Ook op het werk is alles anders. In de eetplaatsen kunnen we niet meer samen eten en over het weekend vertellen. Of we werken thuis en de weekdagen gaan over in de weekends alsof het niets is.

De uitdagingen die we in onze ondernemingen krijgen, zijn ook niet min. De interieurmarkt wereldwijd trekt enorm aan, mensen hebben nooit zo veel in eigen huis geïnvesteerd als nu, wat natuurlijk een fantastisch gegeven is voor onze ganse sector, maar die ons allen tegelijkertijd voor ongeziene uitdagingen stelt. Medewerkers worden onder druk gezet om deze te realiseren, en zitten tegelijkertijd met een thuissituatie die hen zorgen baart. Maar ze zijn meer dan ooit vastberaden om aan de klantvraag te voldoen. Ze zitten tenslotte niet in de getroffen sectoren als de reissector, evenementen of horeca. Ze zitten in een groeiende markt. En dat stemt me hoopvol.

Ik geloof ook oprecht in die hoop. Het boek van Leo Bormans is voor mij en voor velen in onze organisatie dan ook een bron van inspiratie, waaruit ik graag enkele passages deel ter afsluiting van deze De Pen;

Hoop is de ultieme bron van succes, (veer)kracht en geluk. Trek je op aan die hoop. Hoop is de brandstof die de actie voedt, hoop is een overtuiging dat de dingen zin hebben, ongeacht hoe ze uitpakken. Hoop motiveert elkeen van ons. Hoop duwt ons zachtjes naar een plek waar alles goed is. Hoop doet ertoe. 

Ik wens het ieder van jullie toe, voor 2021, maar ook lang daarna.